Moja Poezja cześć 2

Jedna Planeta

Wiele Liści, jedno drzewo.
Wiele drzew, jeden las.
Wiele lasów, jedna planeta.
Wielu ludzi, jedno środowisko.
Wiele środowisk, jedno państwo.
Wiele państw, jedna planeta.
Wiele emocji, jeden strach.
Wiele lęków, jeden ból.
Wiele cierpień, jedno pragnienie.
Jedno pragnienie, na jednej planecie.
Jedna żywa planeta w jednym układzie słonecznym.
Jedna planeta, wspólny dom.
Jedna planeta, jedno marzenie 
Kochać i być kochanym.
Wspólne nadzieje, wiele żyć,
w jednym domu, zwanym ZIEMIA!
Jeden dom, wspólne dobro.
Wszyscy jesteśmy częścią, 
wspólnego dobra, w wspólnym domu.
Dlatego dbajmy o nasz wspólny DOM!
Oto, co jest wspólne, jedyne i prawdziwe
................................................................................................................

A to moja inspiracja dla nas ludzi, w prezencie

Ahh ta zawiść ludzka, najgorsza choroba ludzkości,
Tworząca tyle zła w świecie, tłumiąc uczucia miłości
Ludzie zapominają, że bunt przeciwko złu, dobrem się objawia
Przeciwko wojnie, pokojem świat się naprawia.

Bunt dla smutku i rozpaczy, to radość obdarowana.
Przeciwko zemście okrutnej, to umiejętność wybaczania.
Bunt przeciwko strachowi i zacofania, to świadomości poszukiwanie.
Przeciwko odczuwanej samotności, wyjście dość proste, sercem ludzi wspieranie.

Nie zwalczam ognia ogniem, które jest błędnym kołem ognistym.
Gdzie wszyscy są ofiarami, na wspólnym polu ciernistym.
Zamiast zwycięzcami, gdzie wszyscy są wygrani.
Walczący w boju ze sobą, płonąc w ogniu zła, cierniami okaleczani.

Dlatego zamiast pouczać ludzi, lepiej się inspirować.
Choć może to boleć, lepiej dobrym przykładem się kierować
Choć może to być trudne, to w taki sposób ludzkość rozwijamy.
Jednoczmy się dla wspólnych spraw, tworzący tak lepszy świat, jaki mamy.

W empatii i miłości, będąc sobą, dla wspólnego tworzenia
Budowanie czegoś dobrego, dla konstruktywnego myślenia.
Mówmy dość pogardzie i nienawiści - miłością zmotywowani.
Pozostawiając po sobie pozytywne ścieżki, by inni mogli iść z nami.

To esencja wolności i ze złem wygrania.
Warto wiedzieć, jakie ścieżki mamy do pozostawiania.
A pozostawiamy zawsze - każdym działaniem, jak wiatr szalony.
Rozsiewająca swą energię, naszymi emocjami barwiony.

Drogą nazywaną, naszym życiem budowana.
I pamiętam o kilku zasadach i powtarzam sobie z rana.
Powtarzając do lustra, z uśmiechem na twarzy.
Tworząc te nawyki, powtarzając po kilka razy.

To, co sieje - zbieram, a co daje - otrzymuje.
Jak chce żyć, tak żyje. Jak ludzi kocham, tak się miłuje.
To, co chce widzieć, to widzę, a jak widzę, tak tworze.
Szukam rozwiązań, a nie szukam winnych, bo swe nawyki mnożę.

Nie chowam się, tworząc teorie, lecz rozwijam się badając możliwości.
Dzieląc się z ludźmi, a nie dzieląc ich, by tworząc drogę jedności.
Dumnym człowiekiem zawsze będę, a nie okrutnym katem.
Jestem sobą i daje innym żyć, będąc dla ludzi, siostrą i bratem.

Szukam dobra, a nie szukam zła. Pomagając innym, zamiast im szkodzić.
Nie narzekam na życie. Mam cel i pasje, by do swych marzeń dochodzić.
Nie ufam stereotypom, myślę samodzielnie - zachowując godność.
Jestem przykładem dla innych, inspiracją daje mądrość.

Jestem dziś lepszym człowiekiem, niż wczoraj, a jutro, lepszym niż dziś.
Rozwijam się, co dzień, by w życiu dobrą drogą iść.
Uśmiecham się do ludzi, nie by ich okraść, lecz by im dobro dawać.
A gdy inni będą mnie prowokować, to się nie będę poddawać.

Bo lepiej rozwiązywać problemy, a nie obalać i krytykować.
Lepiej szukać pokoju i wspólnego dobra, a nie ludzi atakować.
Godnie i honorowo reprezentować swoje idee i drogę Inspiracji.
Nie bać się być człowiekiem i nie dać się demoralizacji

Taka sobie inspiracja, więc bierz ją śmiało i z nią się dziel.
Moje marzenie i pragnienie, tworzyć inspiracje, mój życiowy cel.

Karolina Hirth